odpłynąć

odpłynąć
odpłyn|ąć
сов. 1. отплыть; уплыть;

\odpłynąć daleko od brzegu отплыть далеко от берега; \odpłynąć w rejs уйти в рейс;

2. (odbić od brzegu) отчалить;
3. (о cieczach) стечь, сбежать; 4. перен. улететь, унестись;

● krew \odpłynąćęła кровь отлила (от лица), краска сбежала (с лица);

ktoś \odpłynąćąl шутл. кто-л.
ушёл (смотался)
+

3. ściec, spłynąć, ujść 4. ulecieć

* * *
сов.
1) отплы́ть; уплы́ть

odpłynąć daleko od brzegu — отплы́ть далеко́ от бе́рега

odpłynąć w rejs — уйти́ в рейс

2) (odbić od brzegu) отча́лить
3) (o cieczach) стечь, сбежа́ть
4) перен. улете́ть, унести́сь
- ktoś odpłynął
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Смотреть что такое "odpłynąć" в других словарях:

  • odpłynąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odpływać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odpłynąć — dk Vb, odpłynąćnę, odpłynąćniesz, odpłynąćpłyń, odpłynąćnął, odpłynąćnęli, odpłynąćnąwszy odpływać ndk I, odpłynąćam, odpłynąćasz, odpłynąćają, odpłynąćaj, odpłynąćał 1. «płynąc oddalić się; odjechać statkiem, łodzią itp.; odbić od brzegu»… …   Słownik języka polskiego

  • odpłynąć — Krew odpływa komuś z twarzy zob. krew 14 …   Słownik frazeologiczny

  • odpływać — → odpłynąć …   Słownik języka polskiego

  • odpływać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpływaćam, odpływaća, odpływaćają {{/stl 8}}– odpłynąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, odpływaćnę, odpływaćnie, odpływaćpłyń, odpływaćnął, odpływaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • propozycja — nie do odrzucenia «propozycja, która stawia kogoś w sytuacji bez wyjścia, bez możliwości wyboru»: Niejeden z armatorów Hongkongu otrzymał bowiem list z tzw. propozycją nie do odrzucenia: „Wasz frachtowiec mający odpłynąć 25 bm zostanie obrabowany …   Słownik frazeologiczny

  • odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …   Słownik języka polskiego

  • odciec — dk Vc, odcieccieknie, odciecciekną, odciecciekł, odciecciekłszy, rzad. XI, odciecciecze, odcieccieką odciekać ndk I, odciecka, odciecają, odciecał 1. «o płynie, wodzie: cieknąc oddzielić się od czegoś; odpłynąć z czegoś, odsączyć się» Olej… …   Słownik języka polskiego

  • poodpływać — dk I, poodpływaćwa, poodpływaćają, poodpływaćaj, poodpływaćał «oddalić się płynąc, odpłynąć w większej liczbie» Łodzie, statki poodpływały …   Słownik języka polskiego

  • popłynąć — dk Vb, popłynąćnę, popłynąćniesz, popłynąćpłyń, popłynąćnął, popłynąćnęła, popłynąćnęli, popłynąćnąwszy 1. «o wodzie, płynie: oddalić się płynąc, wypłynąć ze źródła, zacząć płynąć z jakiegoś miejsca, pociec gwałtownie» Woda popłynęła szerokim… …   Słownik języka polskiego

  • uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»